Καθώς η κίνηση των επιχειρηματιών ενάντια στην καθολική
απαγόρευση του καπνίσματος αποκτά διαστάσεις πολιτικές και ιδεολογικές, πολλά μέτωπα γύρω από την εφαρμογή του νόμου παραμένουν ανοιχτά.

Την προσφυγή για την ακύρωση του νόμου που αφορά την καθολική απαγόρευση του καπνίσματος σχεδιάζουν οι ιδιοκτήτες καταστημάτων οι οποίοι εντάσσονται στην κίνηση του συντονιστικού των επαγγελματιών cafe-bar-resto. Μάλιστα, έκαναν και συγκέντρωση στις 15/9 στον Ιανό, όπου είχαν επίσης κληθεί γνωστές προσωπικότητες για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους και να δώσουν το απαραίτητο ιδεολογικό επίχρισμα στην κίνηση για την τροποποίηση του νόμου.
Για την ώρα, πάντως, η πραγματικότητα ματαιώνει τη χαρά των μη καπνιζόντων, οι οποίοι, έτσι κι αλλιώς, βλέπουν πρακτικά το μέτρο να μην εφαρμόζεται. Διότι, εκτός από την κίνηση συλλογικής ανυπακοής με την οποία συντάσσονται αρκετοί από τους επιχειρηματίες, η μηνιαία περίοδος προσαρμογής (κατά την οποία δεν επιβάλλονται πρόστιμα, αλλά γίνονται μόνο συστάσεις) αφήνει τα πράγματα χαλαρά και τους ιδιοκτήτες των χώρων να υιοθετούν τη στάση «ας περάσει αυτός ο μήνας με καπνό και από Οκτώβριο βλέπουμε». Και όπου τελικά το μέτρο εφαρμόζεται (διότι υπάρχουν οι εξαιρέσεις και είναι πολλές), όχι μόνο υπάρχει το αίσθημα της αδικίας, αλλά δεν λείπουν και τα παράπονα των περίοικων, οι οποίοι ενοχλούνται από το θόρυβο που προκαλούν οι εξορισμένοι στο δρόμο καπνιστές.
Ταυτόχρονα το μέτρο κρίνεται άνισο, καθώς οι χώροι άνω των 300 τετραγωνικών με ζωντανή μουσική (δηλαδή οι μεγάλες πίστες και τα μπουζούκια) παίρνουν οκτάμηνη περίοδο προσαρμογής – και άρα προβάδισμα στον εσωτερικό ανταγωνισμό της νύχτας. Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων clubs, πάλι, τείνουν να ερμηνεύουν το μέτρο όπως τους συμφέρει, επιτρέποντας το κάπνισμα στο χώρο τους, καθώς θεωρούν ότι –εκ του μεγέθους των καταστημάτων τους και μόνο– ο νόμος τούς καλύπτει. Αν τα βρουν σκούρα, πάντως, δεν αποκλείεται να δούμε να διοργανώνονται στα clubs πολλά προσχηματικά live… για τη στάχτη στα μάτια τους και τον καπνό στα πνευμόνια μας.
Για την ώρα, πάντως, η πραγματικότητα ματαιώνει τη χαρά των μη καπνιζόντων, οι οποίοι, έτσι κι αλλιώς, βλέπουν πρακτικά το μέτρο να μην εφαρμόζεται. Διότι, εκτός από την κίνηση συλλογικής ανυπακοής με την οποία συντάσσονται αρκετοί από τους επιχειρηματίες, η μηνιαία περίοδος προσαρμογής (κατά την οποία δεν επιβάλλονται πρόστιμα, αλλά γίνονται μόνο συστάσεις) αφήνει τα πράγματα χαλαρά και τους ιδιοκτήτες των χώρων να υιοθετούν τη στάση «ας περάσει αυτός ο μήνας με καπνό και από Οκτώβριο βλέπουμε». Και όπου τελικά το μέτρο εφαρμόζεται (διότι υπάρχουν οι εξαιρέσεις και είναι πολλές), όχι μόνο υπάρχει το αίσθημα της αδικίας, αλλά δεν λείπουν και τα παράπονα των περίοικων, οι οποίοι ενοχλούνται από το θόρυβο που προκαλούν οι εξορισμένοι στο δρόμο καπνιστές.
Ταυτόχρονα το μέτρο κρίνεται άνισο, καθώς οι χώροι άνω των 300 τετραγωνικών με ζωντανή μουσική (δηλαδή οι μεγάλες πίστες και τα μπουζούκια) παίρνουν οκτάμηνη περίοδο προσαρμογής – και άρα προβάδισμα στον εσωτερικό ανταγωνισμό της νύχτας. Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων clubs, πάλι, τείνουν να ερμηνεύουν το μέτρο όπως τους συμφέρει, επιτρέποντας το κάπνισμα στο χώρο τους, καθώς θεωρούν ότι –εκ του μεγέθους των καταστημάτων τους και μόνο– ο νόμος τούς καλύπτει. Αν τα βρουν σκούρα, πάντως, δεν αποκλείεται να δούμε να διοργανώνονται στα clubs πολλά προσχηματικά live… για τη στάχτη στα μάτια τους και τον καπνό στα πνευμόνια μας.
Ατάκες που ακούστηκαν στον Ιανό
• «Το πρόβλημα θα έπρεπε να λύσει η κοινωνία και όχι οι νόμοι. Η απαγόρευση δεν είναι πρόληψη, είναι καταστολή. Το μέτρο αυτό δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε κατάθλιψη και βία ανάμεσα σε καπνιστές και μη καπνιστές». Γιάννης Πανούσης, εγκληματολόγος
• «Είναι ψεύδος ότι τα μέτρα πάρθηκαν για την υγεία μας. Τα μέτρα διαμορφώνονται από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα». Θανάσης Δρίτσας, καρδιολόγος
• «Αυτό που ζητάμε είναι όπου η συνάθροιση του κόσμου είναι υποχρεωτική, να υπάρχει απαγόρευση. Και όπου η συνάθροιση είναι προαιρετική, να υπάρχει επιλογή». Γιώργος Κουτρουλιάς, εκπρόσωπος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών
• «Δίνονται συνεχώς σήματα ώστε να γίνονται οι κοινωνικές ομάδες αντίπαλες». Σταμάτης Κραουνάκης, συνθέτης
• «Να ζούμε σαν άρρωστοι (χωρίς αδυναμίες) και να πεθαίνουμε υγιείς... Δεν βρίσκω κανένα νόημα σε αυτό». Ζυράννα Ζατέλη, συγγραφέας
• «Είναι ψεύδος ότι τα μέτρα πάρθηκαν για την υγεία μας. Τα μέτρα διαμορφώνονται από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα». Θανάσης Δρίτσας, καρδιολόγος
• «Αυτό που ζητάμε είναι όπου η συνάθροιση του κόσμου είναι υποχρεωτική, να υπάρχει απαγόρευση. Και όπου η συνάθροιση είναι προαιρετική, να υπάρχει επιλογή». Γιώργος Κουτρουλιάς, εκπρόσωπος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών
• «Δίνονται συνεχώς σήματα ώστε να γίνονται οι κοινωνικές ομάδες αντίπαλες». Σταμάτης Κραουνάκης, συνθέτης
• «Να ζούμε σαν άρρωστοι (χωρίς αδυναμίες) και να πεθαίνουμε υγιείς... Δεν βρίσκω κανένα νόημα σε αυτό». Ζυράννα Ζατέλη, συγγραφέας
Χρήστος Καρράς chkarras@athinorama.gr
No comments:
Post a Comment